De flam­boy­ante klavecin­ist Jean Rondeau won in 2012 de Internationale Wedstrijd Musica Antiqua. Dit jaar wordt zijn eerste cd lovend onthaald en sleept hij ook een Victoire de la Musique Classique in de wacht. Voor MAfestival Brugge exploreert hij ver­schil­lende aspecten van de doden­danstra­di­tie. Een daar­van is de pavane, een langzame pro­cessiedans die aan de danse macabre wordt gelinkt. We horen voor­beelden van Tomkins en Johnson naast een bew­erk­ing van Dowlands ​‘pavan’ Lachrimae. Ook veel muzikale tombeaux waren schat­plichtig aan de pavane. Froberger schreef een indrin­gend exem­plaar bij de dood van luitist Monsieur Blancrocher. Net als de doden­dans roept Rondeaus con­cert een wereld op waarin niets is wat het lijkt. Zo speelt hij Brahms’ pian­otran­scrip­tie van Bachs leg­en­darische Chaconne voor viool… op klavec­im­bel. Ligeti’s Passacaglia Ungherese is dan weer een nieuwe dans voor een oud instru­ment, grotesk en hypnotiserend.