In Georg Friedrich Händels ora­to­ri­um The Choice of Hercules wordt de jonge half­god gecon­fron­teerd met een verve­lend dilem­ma: het pad vol­gen van de Deugd, of wen­te­len in het Plezier? Verleid door de zeem­zoete violen van het plezi­er weifelt Hercules alvorens het juiste te kiezen, wat hem de prachtige aria Yet, can I hear that dul­cet lay oplev­ert. Ook Johann Sebastian Bach worstelt met morele keuzestress in zijn can­tate Der Streit zwis­chen Phoebus und Pan. Hierin daagt de natu­ur­god Pan de zon­negod Apollo uit tot een muzikaal duel, wat de stri­jd sym­bol­iseert tussen plezi­er en rede. Parodieert Bach de eigen­ti­jdse ​‘pop­u­laire’ sti­jl in Pans ver­make­lijke aria Zu Tanze, zu Sprunge, dan haalt hij alles uit de kast voor Apollo’s uiterst ger­af­fi­neerde Mit Verlangen.

Er is geen pauze voorzien bij dit concert.