In de vroege 18^e eeuw raak­te Frankrijk bezeten door de Italiaanse muziek. Die rage infil­treerde ook het hippe genre van de can­tate, waarin vee­lal mythol­o­gis­che ver­halen wer­den verteld met de liefde als brand­punt. Dé won­der­boy van de can­tate françoise was LouisNicolas Clérambault, die de Franse lyriek van zijn werk injecteerde met een flinke scheut Italiaanse bravoure. In Le jaloux door­loopt een min­naar een scala van ver­scheurende emoties. L’amour guéri par l’amour betoogt dat er geen betere reme­die is tegen liefdesver­dri­et dan een nieuwe liefde. En Pirame et Tisbé is een ontroerende min­iopera over de star-crossed lovers uit Ovidius’ Metamorfosen. De Belgische stertenor Reinoud Van Mechelen en zijn ensem­ble A Nocte Temporis lev­en zich uit in Clérambaults kleurenpracht.